1. Tove Jansson, Wiadomość, przeł. Teresa Chłapowska, Justyna Czechowska, Marginesy
Zbiór opowiadań dla dorosłych czytelników potwierdza, że Jansson była jedną z największych pisarek XX wieku.
2. David Foster Wallace, Krótkie wywiady z paskudnymi ludźmi, przeł. Jolanta Kozak, W.A.B.
Ironia była dla niego ostrzem służącym do poderżnięcia własnego gardła – Wallace to największe (choć spóźnione o półtorej dekady) literackie odkrycie tego roku.
3 . James Ellroy, Perfidia, przeł. Zbigniew Kościuk, Sonia Draga
Najlepszy kryminał roku: amoralny traktat o nienawiści i namiętnościach.
4 . Maciej Hen, Solfatara, W.A.B.
Intrygująca XVII-wieczna powieść neopolitańska: szkatułkowa, zabawna i elegancka.
5 . Norman Lewis, Głosy starego morza, przeł. Janusz Ruszkowski, Czarne
Subtelny reportaż o katalońskim wybrzeżu Morza Śródziemnego z czasów przed inwazją masowej turystki.
6. Michel Houellebecq, Uległość, przeł. Beata Geppert, W.A.B.
Według Houellebecqa islamskie sny o potędze nie różnią się zbytnio od marzeń naszych populistów – tyle że islam ma więcej wdzięku.
7 . Weronika Murek, Uprawa roślin południowych metodą Miczurina, Czarne
Literacki debiut roku – opowiadania, od których zrobią się wam grube supły na zwojach mózgowych.
8. Dmitrij Bykow, Uniewinnienie, przeł. Ewa Rojewska-Olejarczuk, Czwarta Strona
Czystki i łagry jako rytuał przejścia selekcjonujący nadludzi, czyli rozliczenie z mitem Wojny Ojczyźnianej.
9 . Łukasz Orbitowski, Inna dusza, Od deski do deski
Najlepszy jak dotąd w polskiej literaturze portret lat 90. – z dwoma morderstwami jako metaforą szoku transformacji.
10. Kurt Vonnegut Jr., Listy, przeł. Rafał Lisowski, Albatros
Prześmiewcy miewają smutne życiorysy. Nie inaczej było w wypadku Vonneguta, któremu wszystko przydarzało się za wcześnie albo za późno.