"Uciekinier" - recenzja - GazetaPrawna.pl

Reżyser „Uciekiniera” Jeff Nichols jest fanem książek Marka Twaina. To widać na ekranie. Ale jego naiwna opowieść o dojrzewaniu potrafi przekonać prostotą

To krajobraz, który bardzo dobrze znamy: południowe Stany, podłe speluny, surowe, prowizoryczne domostwa, dzika przyroda wokół rzeki Mississippi. W tej rzeczywistości granica między światem męskim a kobiecym jest bardzo wyraźna, a kanon zachowań ściśle ustalony. Jeśli dwaj nastoletni bohaterowie przywiodą nam na myśl nieśmiertelnych Tomka Sawyera i Hucka Finna, oznacza to, że intencje reżysera odczytaliśmy bez pudła. Twórca „Uciekiniera” Jeff Nichols jest zagorzałym wyznawcą twórczości Marka Twaina, a powieści amerykańskiego klasyka stały się podobno lekturą obowiązkową na planie. Rzeczywiście jest w „Uciekinierze” sporo z atmosfery powieści przygodowych, których akcja z równym powodzeniem mogłaby toczyć się dzisiaj co sto lat temu. „Uciekinier” to opowieść o dojrzewaniu i chłopięcych ideałach, które z upływem czasu ulegają weryfikacji.

To historia naiwna, choć ta naiwność zdaje się zamierzona. Ellis i Neckbone są nastolatkami, którzy spędzają czas na włóczeniu się po okolicy i poszukiwaniu skarbów na pobliskich śmietniskach. Pewnego dnia natrafiają na porzuconą po powodzi łódź. Jak się wkrótce okaże, zamieszkuje ją Mud (Matthew McConaughey) – typ spod ciemnej gwiazdy o skłonnościach do mitomanii. Nieznajomy potrzebuje jednak pomocy, a chłopcy, urzeczeni jego charyzmą, nie potrafią mu odmówić. W ten sposób młodzi bohaterowie wplątują się w wir wydarzeń z piękną Juniper (Reese Witherspoon) i bandą okolicznych gangsterów w rolach głównych. Ale równie ważne okazują się małe dramaty, które rozgrywają się na drugim planie: rozpad małżeństwa rodziców Ellisa, jego pierwsza, nieszczęśliwa miłość, konfrontacja marzeń z rzeczywistością. Ten film mógł okazać się klapą, a słabość do dziecięcego widzenia świata u Nicholsa łatwo mogła przekroczyć granicę kiczu. A jednak grany przez McConaugheya zbieg, który okazuje się wiecznym Piotrusiem Panem i niewolnikiem własnych fantazji, uwodzi widza tak samo, jak uwodzi Ellisa i Neckbone’a. Tak jak dwaj nastolatkowie chcemy brnąć w tę historię.