Ów znany publicysta i sumienny pracownik Akademii Szwedzkiej przyznającej literackiego Nobla to równocześnie Arne Dahl, jeden z najciekawszych skandynawskich twórców powieści kryminalnych. Jego książki z serii o Drużynie A, specjalnej jednostce policji zajmującej się międzynarodową przestępczością, równie wiele zawdzięczają klasykom gatunku, co godnej podziwu wiedzy Arnalda o tajnikach literackiej kuchni. Rzecz w tym bowiem, że – już jako Arne Dahl – autor wybrał najtrudniejszy możliwy rodzaj kryminalnej narracji i doprowadził ją do perfekcji. Powieści Dahla mają bohatera zbiorowego, a przy tym żaden z członków Drużyny Anie jest statystą i żaden nie jest postacią papierową, historia każdego ze śledztw rodzi się z ich pozornie nieskoordynowanych działań, nie gubiąc koniecznego suspensu.
Nigdy też czytelnik nie musi radzić sobie z tą krępującą sytuacją, że on sam już wie, zaś policjanci miotają się w matni własnej niedomyślności. Na książkach Dahla, ironicznych i inteligentnych, można uczyć się pisarskiego rzemiosła. Dahl zmienił w Polsce wydawcę – z Muzy na Czarną Owcę – ale nie stracił nic na jakości. Piąta część cyklu, mroczny thriller o grzechach przeszłości, trzyma w napięciu do końca. Dla wszystkich znudzonych figurą sfrustrowanego komisarza snującego się ze stronicy na stronicę – propozycja idealna.
Wody wielkie | Arne Dahl | przeł.Robert Kędzierski | Czarna Owca 2013 | Recenzja: Piotr Kofta | Ocena: 4 / 6
