W skansenie Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu w niedzielę na pola wyjdą żniwiarze z kosami i sierpami. W ramach plenerowego festynu „Żniwa w skansenie” zobaczyć będzie tam można tradycyjne prace związane ze zbiorem plonów.

W trakcie widowiska odbywać się będą inscenizacje z życia codziennego mazowieckiej wsi z przełomu XIX i XX wieku, a także pokazy kowalstwa, tkactwa i garncarstwa oraz warsztaty wyrobu ozdób ze słomy.

Goście sierpeckiego skansenu będą mogli samodzielnie spróbować swych sił w pracach polowych, np. przy koszeniu zboża kosą, czy stygowaniu, czyli ustawianiu na polach powiązanych snopów. Żniwiarzom towarzyszyć będzie ludowa muzyka.

„Żniwa zawsze zaczynano w sobotę, czyli w dzień poświęcony Matce Boskiej. Zboże żęto poświęconymi sierpami i kosami. Pierwsze ścięte z pól kłosy układano na kształt krzyża. Czas rozpoczęcia zbiorów nazywano zażynkami. /.../ Przy żniwach pracowały całe rodziny, nawet dzieci, zazwyczaj gromadnie bawiące się na drogach, posłusznie szły w ślad za rodzicami” – przypomina Muzeum Wsi Mazowieckiej, zapraszając na „Żniwa w Skansenie”.

W niektórych regionach początek żniw oznajmiał głos przepiórki i nawet, jeżeli zboże nie było wystarczająco dojrzałe i tak wychodzono w pole w sobotę, by ściąć przynajmniej kilka kłosów.

Jak podkreśla sierpecki skansen w opisie tradycyjnych obrzędów towarzyszących żniwom, „każdy pracował osobno na swoim wydziale”, a żniwiarze „szli zawsze ze słońcem, ze wschodu na zachód”, bo jedynie taki kierunek zapewniał sprawne zebranie plonów i jednocześnie uświęcał dawny obyczaj.

Podczas plenerowego widowiska sierpeckie Muzeum Wsi Mazowieckiej przypomni m.in. obrzęd kończący dawniej żniwa, czyli strojenie „przepiórki”, gdy na polu pozostawiono pęk niezebranego zboża, które obwiązywano słomą i ozdabiano, np. kwiatami lub wstążkami, co zapewnić miało m.in. urodzaj w następnym roku.

Festynowi „Żniwa w skansenie”, który potrwa przez całą niedzielę, 7 sierpnia, towarzyszyć będzie kiermasz ludowego rękodzieła oraz tradycyjnych wiejskich wyrobów, jak świeże masło czy chleb wypiekany na naturalnym zakwasie.

Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu powstało w 1971 r. Początkowo działało, jako placówka etnograficzna. Rozbudowywane w kolejnych latach zajmuje obecnie obszar ponad 60 ha. Znajduje się tam m.in. kilkanaście zagród i budynków, w tym kościół, chałupy, wiatrak, kuźnia i karczma. Obiekty te to przykłady oryginalnej, typowej zabudowy wiejskiej Mazowsza z przełomu XIX i XX wieku.

W 2008 r. na terenie sierpeckiego skansenu otwarto nowoczesny kompleks muzealno-wystawienniczy, w tym m.in. amfiteatr, budynek wstawienniczy, stajnię i magazyn zbiorów. Z kolei w 2011 r. udostępniono tam do zwiedzania ścieżkę edukacyjno-przyrodniczą z ponad 100 gatunkami i odmianami drzew i krzewów, a w 2015 r. oddano do użytku nowoczesny kompleks Centrum Kulturalno-Rekreacyjnego z hotelem.

W plenerach i wnętrzach wiejskich zagród skansenu Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu powstawały filmy, jak np. „Szwadron”, „Pan Tadeusz” oraz „Ogniem i mieczem”.