Pierwszy tom „The Superior Spider-Man” może zaskoczyć wielu czytelników: Człowiek Pająk zamienia się w nim miejscami z zaprzysięgłym wrogiem. Co z tego wyniknie?
Doctor Octopus, jeden z najgorszych – i najbardziej wytrwałych w swoich destrukcyjnych planach – wrogów Spider-Mana umiera. Dogorywa zamknięty w Raft, więzieniu dla superłotrów. Ale na sam koniec przygotował największy przekręt swojego życia: zamienił (nie wnikajmy teraz w jaki sposób) miejscami umysły swój i Petera Parkera. W umierającym ciele Octopusa uwięziona jest więc jaźń Petera, zaś ciałem pajęczego superbohatera zawiaduje teraz Otto Octavius, który na dodatek ma dostęp do wszystkich wspomnień Petera. Nie jest to aż tak skomplikowane, jak może wydawać się na pierwszy rzut oka, a sam fabularny pomysł jest dość nośny: wystarczy pomyśleć, do jakiego zła może być zdolny Doctor Octopus obdarzony swoim genialnym umysłem i pajęczymi supermocami. Zaś Peter, żeby go powstrzymać, musi skorzystać z pomocy podrzędnych łotrów.
/>
Historia „Ostatnie życzenie” zakończyła – po 700 numerach! – wydawanie oryginalnego cyklu „The Amazing Spider-Man” i rozpoczęła nowy etap w historii Człowieka Pająka. Ale ta przełomowa opowieść wydaje się zaskakująco mało atrakcyjna: owszem, potencjał w fabularnym zarysie był całkiem duży (i w późniejszych komiksach, których polska premiera jeszcze przed nami, zostanie lepiej wykorzystany), ale ostateczny efekt jest mimo wszystko rozczarowujący. Byłby prawdopodobnie znacznie lepszy, gdyby scenarzysta Dan Slott miał więcej miejsca na rozbudowanie swojej opowieści (skondensowanej do trzech zeszytowych wydań „Spider-Mana”), gdyby więcej uwagi poświęcił moralnym dylematom bohaterów, a mniej superbohaterskiej bijatyce (tak jak przed laty zrobił to J.M. DeMatteis w znakomitych „Ostatnich łowach Kravena”), wreszcie gdyby historia trafiła w ręce lepszego artysty niż Humberto Ramos, którego ekspresyjny styl nie najlepiej sprawdza się w poważnej fabule. Ale mimo tych „gdyby” „Ostatnie życzenie” przeczytać warto: przede wszystkim dlatego, że to mimo zastrzeżeń bardzo ważny rozdział w historii Spider-Mana. A wartość zbiorczego wydania dodatkowo podnoszą dwie krótkie, humorystyczne historyjki: o podstarzałym Spider-Manie (ze scenariuszem DeMatteisa) oraz o nocnej przygodzie Black Cat, z fantastycznymi ilustracjami Stephanie Buscemy, wnuczki legendarnego rysownika i ikony Marvel Comics Johna Buscemy.
