Craig Russell "Zmartwychwstały" - recenzja

To dobra wiadomość, że Craig Russell na dobre rozgościł się na naszym rynku – bo Russell, Szkot zakochany w niemieckiej kulturze, były oficer policji i dyrektor kreatywny w agencji reklamowej, który tuż przed pięćdziesiątką postanowił zostać twórcą powieści kryminalnych, gwarantuje wysoką literacką jakość. W tej chwili możemy czytać dwie prowadzone przez niego równolegle serie – pierwsza, z melancholijnym komisarzem Janem Fablem w roli głównej, osadzona jest współcześnie w północnoniemieckim Hamburgu, druga to chandlerowskie w duchu pastisze klasycznego czarnego kryminału rozgrywające się w szkockim Glasgow lat 50. XX wieku. Owe serie mocno różnią się stylem i tematyką – trudno niemal uwierzyć, że stoi za nimi ten sam autor.

„Zmartwychwstały” (oryg. wyd. 2007) to trzecia z kolei książka z serii hamburskiej – po „Krwawym orle” i „Baśniowym mordercy”. I podobnie jak obie poprzedniczki, ta powieść również nie ogranicza się do wątku sensacyjnego, ale zbudowana jest wokół pewnego konceptu metafizycznego. Żyjemy w supermarkecie idei, korzystają z niego wszyscy, i przeciętniacy, i szaleńcy – dlaczego więc nie założyć, że pasmo brutalnych morderstw może mieć coś wspólnego z wiarą w reinkarnację? Jest coś, co łączy drugorzędnego działacza ekologicznego i wycofanego naukowca zajmującego się dziedzicznością pozagenową. Gwałtowna śmierć. Obaj zostali oskalpowani i poderżnięto im gardła. W miejscach zbrodni, skrupulatnie wyczyszczonych, sprawca za każdym razem celowo pozostawił jeden rudy włos.