W środę otwarte zostało ponownie gdańskie Muzeum II Wojny Światowej. Na wystawy wpuszczanych będzie jednak mniej zwiedzających. Goście nie będą też mogli korzystać z pomocy przewodników i audioprzewodników. Nieczynne będą też niektóre stanowiska multimedialne.

O ponownym otwarciu placówki, która została zamknięta 12 marca, z powodu epidemii koronawirusa, poinformowano na konferencji prasowej zorganizowanej w muzeum w środę.

Dyrektor Muzeum II Wojny Światowej (MIIWŚ), Karol Nawrocki wyjaśnił, że datę udostepnienia placówki zwiedzającym „wybrano nieprzypadkowo”. Wyjaśnił, że w środę przypada 119. rocznica urodzin rotmistrza Witolda Pileckiego, który z własnej woli – we wrześniu 1940 r. wszedł w "kocioł" podczas łapanki na warszawskim Żoliborzu i spędził ponad dwa i pół roku w KL Auschwitz, skąd (z pomocą wypuszczanych na wolność więźniów) przekazywał materiały wywiadowcze o obozie.

„Witold Pilecki w naszej świadomości, świadomości Polaków, jest symbolem postaw obywatelskich, bo był i ziemianinem i działaczem społecznym i ojcem oraz mężem w drugiej Rzeczpospolitej, ale szczególnie w świadomości Polaków i całego świata pozostaje symbolem walki z systemem niemieckiego nazizmu, sowieckiego komunizmu, ale też symbolem osiągania rzeczy, które są nieosiągalne - przełamywania wszelkich barier, siły i determinacji do walki z rzeczami, które wydają się niemożliwe do pokonania” – zaznaczył Nawrocki.

Dyrektor podkreślił, że w ciągu dwóch miesięcy, kiedy to muzeum było zamknięte dla gości, placówka prowadziła działania edukacyjne w internecie. „Przenieśliśmy całą naszą misję do mediów społecznościowych, do sieci. Efekty tej akcji - #M2WSwirtualnie - przeszły wszelkie nasze oczekiwania. W ciągu tych dwóch miesięcy nasze posty zostały wyświetlone 13 milionów razy, zyskaliśmy też 8 tysięcy nowych użytkowników” – dodał Nawrocki.

Z kolei kierownik działu bezpieczeństwa MIIWŚ – Waldemar Szulc, poinformował o ograniczeniach, jakie – ze względów bezpieczeństwa, zostały wprowadzone w placówce wraz z jej ponownym otwarciem w środę. Wyjaśnił on, że jednorazowo na wystawie głównej placówki przebywać będzie mogło 400 osób (to ponad 55 proc. mniej niż zwykle).

Dodał, że czasowo zamknięte pozostaną dla gości Kino Muzeum, Strefa VR, biblioteka oraz muzealne bistro i restauracja. Nie będzie też działać szatnia (do dyspozycji zwiedzających pozostają szafki samoobsługowe), a z wind korzystać będą mogły wyłącznie osoby niepełnosprawne.

Szulc poinformował też, że zwiedzanie odbywać się będzie w sposób indywidualny - bez przewodników. Do odwołania goście nie będą też mogli korzystać z audioprzewodników. Na wystawie głównej wyłączone zostaną także urządzenia wyposażone w słuchawki, niemożliwe też będzie samodzielne korzystanie ze stanowisk multimedialnych sterowanych dotykiem.

Szulc poinformował, że „nieodzownym obowiązkiem każdego zwiedzającego jest też dezynfekcja rąk przed wejściem do budynku lub zaraz po wejściu do budynku”. „W całym budynku mamy rozmieszczonych ponad 20 dozowników płynu dezynfekującego. Pozostaje również obowiązek zasłaniania nosa i ust przy użyciu maseczki, przyłbicy bądź też elementów odzieży" - dodał.

Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku zostało otwarte 23 marca 2017 r. Ekspozycja główna placówki zajmuje powierzchnię około 5 tys. m kw., co czyni muzeum jedną z największych tego typu placówek na świecie. Wystawa mieści się w podziemnej części obiektu wybudowanego w historycznym centrum Gdańska.

W urządzonej w nowoczesnej formie scenografii rozmieszczono tu ok. 400 gablotach, w których prezentowanych jest około 2,5 tys. autentycznych przedmiotów, pamiątek z czasów wojny, które placówka zawdzięcza głównie indywidualnym darczyńcom. Dodatkowo na 250 stanowiskach multimedialnych zwiedzający mogą oglądać archiwalne filmy, zdjęcia i dokumenty oraz wywiady ze świadkami wojny i interaktywne prezentacje.

Wystawa pokazuje losy ludności cywilnej, zwłaszcza tej, która znalazła się pod okupacją niemiecką, sowiecką i japońską. Opowiada m.in. o bombardowaniach i oblężeniach miast, paleniu wiosek, codziennym terrorze, głodzie i trudnościach w zaspokojeniu najprostszych życiowych potrzeb; przesiedleniach, deportacjach, wypędzeniach i pracy przymusowej. Prezentuje traktowanie osób chorych i upośledzonych, losy więźniów obozów koncentracyjnych i jenieckich oraz eksterminację Żydów.

Osobną część ekspozycji poświęcono ruchom oporu i bohaterstwu zwykłych ludzi. Przedstawiono polskie Państwo Podziemne, walki partyzanckie i działania cywilnego ruchu oporu w całej Europie.