Publiczność usłyszy kompozycje: Józefa Haydna - Trio G-dur, tzw. Cygańskie; Dymitra Szostakowicza - Trio e-moll op. 67; Alesa Brezina - Trio 333 oraz Antoniego Dworzaka - Trio e-moll op. 90 Dumki.
Według krytyków muzycznych kameralistyka Dworzaka ustępuje popularnością jego wspaniałym symfoniom, lecz Trio e-moll należy do bardzo chętnie grywanych pozycji repertuarowych, co zawdzięcza muzycznej urodzie, a także bardzo oryginalnej koncepcji – składa się, bowiem z sześciu dumek, ciekawych stylizacji nostalgicznych, epickich pieśni typowych dla muzycznej słowiańszczyzny. Sam Dworzak wielokrotnie sięgał po ten motyw również w innych utworach, m.in. Tańcach słowiańskich.
Także szczególnie popularne Trio G‑dur Haydna zawiera element ludowy – jest nim ogniste Rondo a l'Ongarese, naśladujące maniery gry cygańskich kapel, stąd też bywa określane przydomkiem Tria „cygańskiego”.
Trio e‑moll op. 67, drugi utwór Szostakowicza tego gatunku, powstawało w czasie wojny, latem roku 1944. Choć front był daleko, koszmarne obrazy wojny wciąż pozostawały obecne w wyobraźni twórcy i odcisnęły piętno na skrajnie pesymistycznym wyrazie nowej kompozycji.
"W ogólnym zarysie formalnym podąża ona za klasycznymi wzorami cyklicznej formy sonatowej, lecz rozwiązania harmoniczne i fakturalne są tu bardzo zaawansowane, typowe dla stylu swego twórcy. Jednak to nie aspekty techniczne, lecz posępny, bezbrzeżnie tragiczny nastrój decyduje o charakterze tego wstrząsającego dzieła. Jego najbardziej charakterystyczne ogniwo to passacaglia (Largo). Jeśli w tej części dostrzeżemy marsz żałobny, to groteskowy i nieco klezmerski finał stanowić może ilustrację jakby ekstatycznego tańca śmierci, która jawi się tu – podobnie jak na dawnych freskach – w całej swej absurdalności" - można przeczytać w zapowiedzi programowej koncertu.
Powstały w 1986 r. zespół odnosi sukcesy na estradach i w salach koncertowych Europy, Kanady, Australii, Stanów Zjednoczonych, Ameryki Południowej i Japonii.
Świętujący swój jubileusz zespół – Guarneri Trio Prague, od 30 lat gra nieprzerwanie w tym samym składzie: Ivan Klansky - na fortepianie; Cenek Pavlik - na skrzypcach oraz na wiolonczeli Marek Jerie.