W komisach muzycznych w Polsce bez większych problemów można dostać płyty najpopularniejszego zespołu rockowego w historii Jugosławii, który zyskał popularność na przełomie lat 70. i 80. zeszłego wieku – Bijelo Dugme. Wydawnictwo GAD Records, specjalizujące się w odkurzaniu muzycznych skarbów sprzed lat, postanowiło przypomnieć dokonania kapeli Gorana Bregovicia w zremasterowanej wersji.
/>
To efekt podjęcia współpracy labelu z największą chorwacką firmą fonograficzną Croatia Records, spadkobierczynią powstałego tuż po zakończeniu II wojny światowej Jugotonu. W katalogu GAD znalazł się debiutancki album legendy jugosłowiańskiego rocka, zremasterowany w londyńskim studiu Abbey Road i wydany na 180g winylu, „Kad bi’ bio bijelo dugme”, który po raz pierwszy ukazał się w 1974 roku. Z kolei na CD pojawił się imponujący 11-płytowy zestaw albumów, singli i rarytasów Bijelo Dugme.
Mało tego, GAD Records przygotowało też arcyciekawą, dwupłytową składankę „Electronic Jugoton – Synthetic Music From Yugoslavia 1964–1989”. Dzięki temu zestawowi przekonamy się, że Jugosłowianie mieli swoje New Order, Kraftwerk, Depeche Mode czy Erasure. Znalazła się tu głównie muzyka syntezatorowa, ale nie brakuje też elementów rocka czy jazzu. Zespół Brazil ze swoją piosenką „Gdje nema te” to przedstawiciele pogranicza synthpopu i nowej fali. Legenda electropopu jugosłowiańskiego z lat 80. Denis & Denis przypominają Yazoo. W klimatach art rocka obracał się zespół Dorian Gray. Nagrania projektu Tužne Uši pokazują z kolei fascynacje tamtej sceny zespołami pokroju The Cure. Jest tu też m.in. wciąż działający rockowy Električni Orgazam.
To nie koniec jugosłowiańskiej przygody GAD Records. W katalogu są jeszcze solowe dokonania wokalisty progresywnej Grupy 220 Drago Mlinareca. Zestaw składa się z ośmiu płyt z lat 70. i 80. Kilkadziesiąt różnych jugosłowiańskich kapel grających rocka i taneczne rock’n’rolle znalazło się na zestawie „Kad Je Rock Bio Mlad 1956–1970” (6 CD). Na innej płycie, „Kongres Rock Majstora”, mamy zapis niezwykłego konkursu. W połowie lat 70., w celu wyłonienia najlepszego gitarzysty rockowego, zorganizowano konkurs, w ramach którego zarejestrowano po kilka nagrań Vedrana Božicia (z zespołu Time), Josipa Bočka (ex-Korni Grupa), Bata Kosticia (YU Grupa) i Gorana Bregovicia. A na deser mamy reedycję debiutu chorwackiej wokalistki Josipy Lisac. Jej album „Dnevnik jedne ljubavi” pochodzi z 1973 roku i jest uznawany za jeden z najważniejszych krążków w historii jugosłowiańskiego rocka.
Wszystkie te płyty pokazują szerokie muzyczne horyzonty w kraju rządzonym bezceremonialnie przez 35 lat przez Josipa Broza-Tito.
