Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w 2022 r. zaprezentuje m.in. wystawę Aleksandry Waliszewskiej, odbędzie się 14. edycja festiwalu Warszawa w Budowie i 14. rozdział Parku Rzeźby na Bródnie. Do końca marca wydłużona została też ekspozycja „Kto napisze historię łez”.
„Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie nie zwalnia tempa – na placu Defilad trwa budowa dwóch ostatnich kondygnacji nowego budynku, w siedzibach nad Wisłą i na ul. Pańskiej publiczność może oglądać bieżące wystawy lub uczestniczyć w zajęciach edukacyjnych” - zaznaczyła w przekazanym PAP komunikacie Józefina Bartyzel, reprezentująca MSN.
Nowy budynek Muzeum Sztuki Nowoczesnej systematycznie powstaje. Prace nad jego główną konstrukcją zostaną zakończone w 2022 r. Wczesną wiosną planowane jest zakończenie prac konstrukcyjnych i fasadowych wieży kinowej, która tym samym osiągnie swoją pełną wysokość. Przygotowania do przeprowadzki oraz wystawy inaugurującej działalność w nowej siedzibie od dawna angażują cały zespół MSN.
„Muzeum działa teraz w dwóch prędkościach – z jednej strony intensywnie pracujemy nad wystawami i propozycjami dla publiczności, która odwiedzi nas w nowym budynku przy pl. Defilad, a z drugiej – nieustannie przygotowujemy ekspozycje prezentowane w Muzeum nad Wisłą, a czasami także w siedzibie przy ul. Pańskiej” - wyjaśnia dyrektorka MSN Joanna Mytkowska.
Co zatem zobaczy publiczność w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w 2022 r.?
Do końca marca prezentowana będzie wystawa „Kto napisze historię łez. Artystki o prawach kobiet”, przygotowana przez zespół kuratorski: Magdę Lipską, Sebastiana Cichockiego i Łukasza Rondudę. Złożyły się na nią dzieła artystek z całego świata, m.in z Argentyny, Brazylii, Hiszpanii, Irlandii, USA, Polski czy Portugalii. Twórczynie – symbolicznie lub wprost – oddają głos kobietom, a te mówią o bardzo osobistych doświadczeniach, o trudnej relacji między własnym ciałem a represyjnym prawem.
Kolejną propozycją Muzeum nad Wisłą będzie wystawa prac licytowanych podczas dorocznej, już 6. Charytatywnej Aukcji Sztuki Refugees Welcome, którą przygotowuje Fundacja Ocalenie przy wsparciu Towarzystwa Przyjaciół MSN oraz samego Muzeum. Dwie poprzednie edycje z powodu pandemii odbyły się on-line. Tego roku organizatorzy zakładają, że licytacja zgromadzi licytujących także stacjonarnie, choć formuła on-line będzie również dostępna. Środki uzyskane z licytacji dzieł sztuki Fundacja Ocalenie od lat przeznacza na dwa programy pomocowe: Refugees Welcome Polska umożliwiający uchodźczyniom i uchodźcom zamieszkanie w pokoju udostępnionym przez osoby żyjące w Warszawie i Centrum Pomocy Cudzoziemcom pomagające np. w nauce języka, poszukiwaniu pracy czy mieszkania.
Latem w Muzeum Sztuki Nowoczesnej odbędzie się pierwsza monograficzna wystawa Aleksandry Waliszewskiej. Twórczość artystki cenią i śledzą nie tylko miłośnicy sztuki, ale też szerokie grono fanów muzyki, literatury, kultury popularnej. Jej prace wykraczają poza tradycyjny obieg muzealny: obrazy Waliszewskiej ilustrują książki czy stają się okładkami kolekcjonerskich płyt, są popularne wśród społeczności internetowych. „Do jej popularności na świecie przyczyniło się także uznanie, jakim Waliszewską darzą inni artyści, w tym muzyk Nick Cave, który umieścił jej obraz na okładce najnowszej książki, czy Warren Ellis” – informuje Józefina Bartyzel.
Wystawa poświęcona Waliszewskiej to szerokie spojrzenie na dzieła artystki; kuratorki Alison M. Gingeras i Natalia Sielewicz zestawiają jej obrazy z twórczością artystek i artystów z Polski oraz Europy Wschodniej i krajów bałtyckich. Współpracując z artystką, zamierzają skonstruować wizualne drzewo genealogiczne, koncentrują się przede wszystkim na dorobku symbolistów przełomu XIX i XX wieku, którzy wywarli bodaj największy wpływ na twórczość malarki. W swojej twórczości artystka czerpie także z gotyckich baśni, mitologii pogańskich, ikonografii zwierzęcej, jak również tropów zapożyczonych ze średniowiecznych rękopisów. „Gęste narracje wizualne Waliszewskiej uruchamiają możliwość rozmaitego odczytywania afektu (ekspresji emocji) i tożsamości” – zauważa kuratorka Natalia Sielewicz.
Letnie miesiące będą też tradycyjnie okazją do kontynuowania działań w ramach 14. rozdziału Parku Rzeźby na Bródnie. Kurator Szymon Maliborski wraz z Martą Skowrońską-Markiewicz, specjalistką edukacji muzealnej, w nawiązaniu do zapoczątkowanych w 2021 aktywności zaproszą kolejne nauczycielki i nauczycieli do współpracy przy opracowaniu lekcji upowszechniających wiedzę o parku Bródnowskim i znajdujących się tam dziełach sztuki. „Spodziewać się też można działań kierowanych do wszystkich mieszkańców dzielnicy i użytkowniczek oraz użytkowników parku´- zaznaczają autorzy projektu.
Jesienią zaś, także po raz czternasty, odbędzie się lubiany stołeczny festiwal poświęcony sztuce i architekturze, czyli Warszawa w Budowie. Tematem festiwalu, którego kuratorem będzie Tomasz Fudala, stanie się szeroko rozumiana przestrzeń miejskiej ulicy, a więc m.in. historia samochodu w przestrzeni publicznej Warszawy, historia transportu publicznego, rowerów i pieszych. „Pragniemy zaprezentować historię pierwszych inwestycji w linie tramwajowe, legendarną produkcję warszawskich Zakładów FSO i nowe wyzwania związane ze zmianami klimatycznymi” – zapowida Fudala. Muzeum liczy, że w 2022 r. uda się powrócić do wstrzymanych przez pandemię praktyk i przygotować ekspozycję towarzyszącą Warszawie w Budowie w przestrzeni innej niż sala muzealna. Dotychczas widownia festiwalu dobrze przyjmowała wystawy i wydarzenia towarzyszące, które odbywały się np. w dawnym pawilonie Cepelii czy w budynku wcześniej użytkowanym przez stołeczne Liceum im. Klementyny Hoffmanowej.
W roku szkolnym 2022/2023 odbędzie się też druga edycja programu „Formy podstawowe”, zainicjowanego przez Muzeum i Fundację EFC, przygotowanego przez zespół kuratorski w składzie: Sebastian Cichocki i Helena Czernecka. Wystawa sztuki współczesnej odbywa się w szkołach podstawowych zarówno w Warszawie, jak i w mniejszych miejscowościach w całej Polsce. Nowe dzieła artystów, dostarczane w formie instrukcji, partytur czy szablonów, realizowane są w szkołach przez uczniów i uczennice, stając się pomocami dydaktycznymi, dekoracją, wydarzeniem lub częścią infrastruktury szkolnej. Wystawa powstaje w przestrzeniach szkolnych: w klasach i na korytarzach, w salach gimnastycznych i na boiskach. Dotychczas w programie wzięli udział m.in. Sharon Lockhart, Ramona Nagabczyńska i grupa Slavs and Tatars.
W 2022 r. Muzeum Sztuki Nowoczesnej będzie również kontynuować swój udział w pracach konfederacji muzeów europejskich L’Internationale. Jesienią w Van Abbemuseum w Eindhoven odbędzie się wystawa „Rewinding Internationalism”, dotycząca sieci międzynarodowych projektów artystycznych w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, której część została przygotowana przez zespół kuratorski z Warszawy.(PAP)
Autor: Anna Bernat