Gdańsk: 141 dzieł plastycznych w Wirtualnej Galerii Guentera Grassa

"Fundamentem kolekcji był dar Grassa przekazany Miastu Gdańsk w 2007 roku, złożony z 51 grafik i 6 rzeźb. W 2009 r. powołano Gdańską Galerię Guentera Grassa w celu sprawowania opieki nad artystycznymi pracami i ich prezentacji. Z okazji otwarcia galerii twórca podarował miastu kolejne 18 rysunków" - przypomniała w poniedziałek w komunikacie prasowym Gdańska Galeria Miejska.

Kolekcja dzieł Grassa jest regularnie powiększana. W 2013 r. miasto Gdańsk zakupiło rzeźbę "Kura" oraz cykl grafik z 2013 roku do jubileuszowego wydania powieści "Psie lata" (51 plansz).

W zbiorach galerii znajdują się grafiki w technikach litografii, akwaforty, algrafii (w sumie 52 litografie, 1 algrafia, 51 plansz z akwafortami), rysunki (węglem, grafitem, tuszem, sepią, sangwiną) – 18 kart (w tym jedna dwustronna), rzeźby z brązu (18 prac, w tym 5 reliefów oraz 2 grupy rzeźbiarskie) oraz terakoty (1 praca).

W kolekcji znajdują się również prace podarowane przez twórców, z którymi Gdańska Galeria Miejska współpracuje przy okazji realizacji programu wystawienniczego.

Guenter Grass, pisarz, autor powieści, poezji i dramatów, także rzeźbiarz i rysownik, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1999 r., urodził się 16 października 1927 r. w Gdańsku w rodzinie o korzeniach niemiecko-kaszubskich. Dzieciństwo spędził w Wolnym Mieście Gdańsku. Mieszkał przy ulicy Lelewela 13 (wówczas Labesweg).

Sławę międzynarodową przyniosła mu tzw. trylogia gdańska - powieści: "Blaszany bębenek" (1959), "Kot i mysz" (1961) i "Psie lata" (1963).

W 1992 r. Grass założył Fundację im. Daniela Chodowieckiego nazwaną od imienia polsko-niemieckiego grafika, z siedzibą w Akademii Sztuk w Berlinie, której celem jest współpraca między artystami niemieckimi i polskimi.

W 1993 r. radni Gdańska przyznali pisarzowi tytuł honorowego obywatela miasta. Grass jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego.

W wywiadzie w sierpniu 2006 r. w dzienniku "Frankfurter Allgemeine Zeitung" Grass wyznał, że jako 17-letni chłopak, pod koniec wojny, służył w Waffen-SS - formacji uznanej po wojnie przez trybunał norymberski za zbrodniczą. Zbulwersowało to opinię publiczną w Niemczech i Polsce.

Noblista zmarł 13 kwietnia 2015 r. w niemieckiej Lubece. Pochowany został w kręgu najbliższej rodziny na cmentarzu w Behlendorf, gdzie mieszkał przez wiele lat.