Konferencja poświęcona będzie bogatemu programowi i wydarzeniom towarzyszącym zbliżającego się festiwalu Watch Docs – o czym opowiedzą dyrektorzy festiwalu Maciej Nowicki i Konrad Wirkowski - a zakończy się ona pokazem filmu otwarcia festiwalu, czyli najnowszego dokumentu Laury Poitras „Ryzyko”. Dokument ten to kręcony przez sześć lat portret szefa WikiLeaks, Juliana Assange’a, a jednocześnie fascynująca historia o władzy i prawdzie, zdradzie i poświęceniu, rozgrywająca się w paranoicznym wręcz napięciu, bo świat wykradanych rządzącym tajemnic to też świat absolutnej inwigilacji.
Podczas konferencji obecne będą także dr Barbara Grabowska-Moroz, ekspertka Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka w zakresie monitoringu legislacji oraz Dorota Głowacka, ekspertka Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka w dziedzinie wolności słowa i prawa do prywatności. Ekspertki HFPC przedstawią krótko sytuację prawną sygnalistów i gwarancje chroniące ich współpracę z mediami w Polsce, z uwzględnieniem założeń procedowanego właśnie projektu ustawy o jawności życia publicznego oraz odpowiedzą na związane z tymi zagadnieniami pytania dziennikarzy.
***
O 17. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Watch Docs. Prawa Człowieka w Filmie
Między 7 a 14 grudnia w Warszawie odbędzie się po raz 17. jeden z największych na świecie festiwali filmowych poświęconych prawom człowieka, wraz ze swoją edycją objazdową i internetową docierający rocznie do ponad 100 000 widzów – Watch Docs. W jego programie znajdzie się ponad 60 najciekawszych nowych dokumentów, z których 14 pokazanych będzie w ramach konkursu o Nagrodę Watch Docs, a pozostałe złożą się na 4 repertuarowe sekcje stałe – „Chcę zobaczyć”: przegląd najciekawszych dokumentów sezonu mówiących o tematach, postaciach i wydarzeniach w centrum uwagi obrońców praw człowieka na świecie, „Dyskretny urok propagandy”: panorama dokumentów o indoktrynacji, „Nowe filmy polskie”: zestaw najciekawszych polskich dokumentów społecznych oraz „Na krótko”: sekcja filmów krótkometrażowych, a także dwa przeglądy tematyczne: „Adwokat w roli głównej” organizowany we współpracy z Naczelną Radą Adwokacką i „Ciało pod kontrolą”, prezentujące najlepsze dokumenty o prawach człowieka i medycynie, bioetyce, społecznej kontroli nad ludzkim ciałem.
Filmy konkursowe Watch Docs:
W tegorocznym konkursie o Nagrodę Watch Docs na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Watch Docs. Prawa Człowieka w Filmie rywalizować będzie czternaście znakomitych, poruszających dokumentów. O tym, który z nich wygra 17. edycję festiwalu, zdecyduje międzynarodowe jury. Wręczenie Nagrody Watch Docs odbędzie się 14 grudnia w kinie Muranów, podczas gali zamknięcia festiwalu.
Pierwszym filmem konkursowym – i jednocześnie obrazem otwierającym festiwal – jest „Ryzyko” (‘Risk’), najnowszy film uhonorowanej Oscarem za „Citizenfour” Laury Poitras. Dokument ten wywołał duże kontrowersje po pokazie w Cannes, jest bowiem niejednoznacznym i budzącym duże emocje portretem Juliana Assange’a, szefa WikiLeaks. W konkursie 17. Watch Docs zobaczymy także „Bliskich” (‘Close Relations’) Witalija Manskiego, urodzonego na Ukrainie najsłynniejszego obecnie rosyjskiego dokumentalisty, ukazujący niełatwe relacje ukraińsko-rosyjskie na przykładzie mieszkających we Lwowie i w Doniecku krewnych Manskiego czy prowokacyjny „Biały świat według Daliborka” (‘The White World According to Daliborek’) w reż. Víta Klusáka, portretujący czeskiego neonazistę. Pięknie sfotografowana i muzycznie wysmakowana „Kambodżańska wiosna” (‘Cambodian Spring’) Chrisa Kelly’ego pozwoli przyjrzeć się przemianom krajobrazu Kambodży, także społeczno-politycznego, i kambodżańskim aktywistom. Z kolei wyreżyserowana przez Ramonę S. Diaz „Matczyzna” (‘Motherlad’), nagrodzona w Sundance, pozwoli polskim widzom poznać Szpital im. José Fabelli w Manili, uchodzący za największą – a na pewno najbardziej zapracowaną – klinikę położniczą świata.
W tegorocznym konkursie pokazany zostanie też nagrodzony na Sheffield Doc/Fest film „Śmierć i życie Marshy P. Johnson” (‘The Life and Death of Marsha P. Johnson’), w którym reżyser David France, nominowany do Oscara za „Jak przetrwać zarazę” (Watch Docs 2012), wraca do początków amerykańskiego aktywizmu trans i tajemnicy śmierci Marshy P. Jonson, samozwańczej, ale naprawdę uwielbianej królowej nowojorskiej ulicy. Widzowie będą mogli także obejrzeć nowy film francuskiego mistrza dokumentu i fotografii Raymonda Depardona, „12 Dni” (’12 Days’), ukazujący posiedzenia sądowe w sprawie przymusowego leczenia w szpitalu psychiatrycznym, oraz „Jeszcze jutro” (‘Still Tomorrow’), wielowarstwowy dokument Jiana Fana o dotkniętej porażeniem mózgowym najsłynniejszej chińskiej poetce Xiuhua Yu i jej bezpardonowej walce o niezależność.
O Nagrodę Watch Docs walczyć będą także:
- „Pakt Adriany” (‘Adriana’s Pact’), debiut reżyserski Lizzette Orozco, będący próbą rozwikłania zagadki przeszłości ciotki samej Orozco, tytułowej Adriany, oskarżanej o przynależność do DINA, osławionej policji politycznej z czasów dyktatury Pinocheta odpowiedzialnej za torturowanie i mordowanie opozycjonistów;
- ukazujący historię dzielnego palestyńskiego chłopca, chorującego na rzadkie schorzenie układu odpornościowego „Muhi - wiecznie tymczasowy” (‘Muhi - Generally Temporary), Riny Castelnuovo-Hollander i Tamira Eltermana czy też
- „Praca” (‘The Work’), sfilmowana przez Jairusa McLeary’ego i Gethina Aldousa pełna emocji opowieść o pionierskim programie terapii psychologicznej dla więźniów amerykańskiego więzienia Folsom.
Konkursowy zestaw dopełni odważny dokument „Martwe osły nie boją się hien” (‘Dead Donkeys Fear No Hyenas’) Joakima Demmera, będący filmowym śledztwem i wnikliwą analizą niejasnych polityczno-ekonomicznych relacji towarzyszących wielkim zagranicznym inwestycjom w etiopską ziemię; „Smak cementu” (‘The taste od cement’) Ziada Kalthouma ukazujący syryjskich robotników budujących gigantyczny drapacz chmur w Bejrucie w tym samym czasie, w którym ich własne domy niszczone są przez wojnę, oraz „Mocniejszy od kul” (‘Stronger than a bullet’) Maryam Ebrahim, którego bohaterem jest irański fotograf, Saeed Sadeghi, autor ikonicznych zdjęć ochotników z czasów konfliktu z Irakiem, który uświadomiwszy sobie, że był narzędziem propagandy, dziś podróżuje po kraju, próbując odnaleźć nielicznych żyjących bohaterów swoich fotografii.