„Wielkie piękno" i „Gomorra". Włoskie kino w najlepszym wydaniu

Kino Paradiso Salvatore, znany włoski reżyser, na wieść o śmierci starego kinooperatora Alfredo przyjeżdża do swojego rodzinnego miasteczka na pogrzeb. Następuje retrospekcja w czasy dzieciństwa – Toto (jak nazywano Salvatore) jest wychowywany przez samotną matkę. Jedyną rozrywką w mieście jest małomiasteczkowe kino Cinema Paradiso, gdzie zafascynowany filmami chłopiec pomaga operatorowi Alfredo. Filmy cenzuruje ksiądz Adelfio, który dbając o dusze swoich owieczek, każe wycinać sceny pocałunków. Pewnego dnia dochodzi do tragedii – kino zostaje strawione przez pożar, zaś Alfredo w wyniku oparzeń traci wzrok, lecz zostaje uratowany przez małego Toto. Cinema Paradiso zostaje odbudowane i otwarte pod nazwą Nuovo cinema Paradiso, a funkcję operatora otrzymuje w nim dorastający Salvatore. Gatunek: dramat (1988) Reżyseria: Giuseppe Tornatore Aktorzy: Philippe Noiret, Salvatore Cascio, Marco Leonardi / Media

FILM | „Wielkie piękno" Sorrentino, „Kino Paradiso" Tornatore oraz dzieła Federico Felliniego to zaledwie kilka przykładów włoskich pereł kinematografii. Dolce vita, mafijne porachunki, komedie i dramaty. Wciągające obrazy, do których z przyjemnością wraca się po latach.

1 La Strada

Młoda wiejska dziewczyna zostaje kupiona od rodziców przez objazdowego cyrkowca Zampano. Zaczynają razem dawać przedstawienia na przedmieściach. Zampano to skrajny egoista, traktuje Gelsominę jak rzecz. Jej podoba się życie w rozjazdach, cieszy się, że może dać ludziom trochę radości w ich szarym życiu. Dzięki przypadkowo poznanemu linoskoczkowi, dziewczyna zyskuje także niepewne jeszcze poczucie własnej wartości...

Gatunek: dramat (1954)

Reżyseria: Federico Fellini

Aktorzy: Anthony Quinn, Giulietta Masina, Richard Basehart

<strong>La Strada</strong>
<br></br>
Młoda wiejska dziewczyna zostaje kupiona od rodziców przez objazdowego cyrkowca Zampano. Zaczynają razem dawać przedstawienia na przedmieściach. Zampano to skrajny egoista, traktuje Gelsominę jak rzecz. Jej podoba się życie w rozjazdach, cieszy się, że może dać ludziom trochę radości w ich szarym życiu. Dzięki przypadkowo poznanemu linoskoczkowi, dziewczyna zyskuje także niepewne jeszcze poczucie własnej wartości...
<br></br>
Gatunek: dramat (1954)
<br></br>
Reżyseria: Federico Fellini
<br></br>
Aktorzy: Anthony Quinn, Giulietta Masina, Richard Basehart
<br></br>

Media

Reklama

2 Słodkie życie

Marcello (Marcello Mastroianni) to dziennikarz działający w Rzymie w latach 50. Zajmuje się wiadomościami lekkiego kalibru: gwiazdami filmowymi, religijnymi wizjami, dekadencką arystokracją.

Film opowiada o siedmiu dniach z życia Marcella. Mieszka on z Emmą (Yvonne Furneaux), która go kocha. Marcello przeciwstawia się jej zaborczej miłości i konwencjonalnym poglądom na życie, natomiast Emma ignoruje poszukiwanie przez Marcella wyższych wartości i sensu życia. Spotyka on w trakcie trwania filmu liczne kobiety, w tym Maddalenę (Anouk Aimée), swoją piękną, bogatą i znudzoną kochankę, oraz Sylvię (Anita Ekberg), szwedzko-amerykańską gwiazdę filmową, której pożąda (słynna scena jej kąpieli w fontannie). Spędza też czas z dawno niewidzianym przyjacielem Steinerem (Alain Cuny) i swoim ojcem.

<strong>Słodkie życie</strong>
<br></br>
Marcello (Marcello Mastroianni) to dziennikarz działający w Rzymie w latach 50. Zajmuje się wiadomościami lekkiego kalibru: gwiazdami filmowymi, religijnymi wizjami, dekadencką arystokracją.
<br></br>
Film opowiada o siedmiu dniach z życia Marcella. Mieszka on z Emmą (Yvonne Furneaux), która go kocha. Marcello przeciwstawia się jej zaborczej miłości i konwencjonalnym poglądom na życie, natomiast Emma ignoruje poszukiwanie przez Marcella wyższych wartości i sensu życia. Spotyka on w trakcie trwania filmu liczne kobiety, w tym Maddalenę (Anouk Aimée), swoją piękną, bogatą i znudzoną kochankę, oraz Sylvię (Anita Ekberg), szwedzko-amerykańską gwiazdę filmową, której pożąda (słynna scena jej kąpieli w fontannie). Spędza też czas z dawno niewidzianym przyjacielem Steinerem (Alain Cuny) i swoim ojcem.
<br></br>

Media

3 Wielkie piękno

Po swoich sześćdziesiątych piątych urodzinach Jep Gambardella (w tej roli Toni Servillo), dziennikarz z zamiłowaniem do imprez i pięknych kobiet, czuje się zagubiony między nostalgią przeszłości a niepewnością przyszłości. Jep zdaje sobie sprawę, że żył powierzchownie. Refleksja nad własnym życiem staje się punktem wyjścia do poszukiwania piękna, między upadającą burżuazją a stereotypami społeczeństwa.

Gatunek: dramat, komedia (2013)

Reżyseria: Paolo Sorrentino

Aktorzy: Toni Servillo, Carlo Verdone, Sabrina Ferilli

<strong>Wielkie piękno</strong>
<br></br>
Po swoich sześćdziesiątych piątych urodzinach Jep Gambardella (w tej roli Toni Servillo), dziennikarz z zamiłowaniem do imprez i pięknych kobiet, czuje się zagubiony między nostalgią przeszłości a niepewnością przyszłości. Jep zdaje sobie sprawę, że żył powierzchownie. Refleksja nad własnym życiem staje się punktem wyjścia do poszukiwania piękna, między upadającą burżuazją a stereotypami społeczeństwa.
<br></br>
Gatunek: dramat, komedia (2013)
<br></br>
Reżyseria: Paolo Sorrentino
<br></br>
Aktorzy: Toni Servillo, Carlo Verdone, Sabrina Ferilli
<br></br>

Media

4 Gomorra

Film rozpoczyna się od zabójstwa gangsterów odpoczywających w solarium. Strzelanina to element porachunków pomiędzy mafijnymi klanami, które rządzą Scampią, i wyzwala tak zwaną Faida di Scampia, która jest tłem całego filmu.

Mafijny spór o Scampię (po włosku: La faida di Scampia) zdarzył się naprawdę. Była to wojna między gangami Camorry w neapolitańskim okręgu Scampia, która wybuchła w 2004 i 2005 roku. Zwalczały się dwa klany: Di Lauro z Secondigliano oraz tzw. "secesjoniści" (włoskie "scissionisti"), odłamująca się frakcja na północnych przedmieściach Neapolu, która próbowała zapewnić sobie kontrolę nad narkotykami i prostytucją w tym regionie.

Paolo Di Lauro, szef klanu Camorra, który kontrolował północne przedmieścia, był odpowiedzialny za ściśle zarządzane imperium narkotykowe, które importowało kokainę i heroinę i dystrybuowało je przez armię dilerów.

Film wersja wydarzeń splata pięć osobnych historii ludzi, których życie dotyka zorganizowana przestępczość spod znaku włoskiej mafii.

Gatunek: dramat, kryminał (2008)

Reżyseria: Matteo Garrone

Aktorzy: Salvatore Abruzzese, Simone Sacchettino, Salvatore Ruocco

<strong>Gomorra</strong>
<br></br>
Film rozpoczyna się od zabójstwa gangsterów odpoczywających w solarium. Strzelanina to element porachunków pomiędzy mafijnymi klanami, które rządzą Scampią, i wyzwala tak zwaną Faida di Scampia, która jest tłem całego filmu.
<br></br>
Mafijny spór o Scampię (po włosku: La faida di Scampia) zdarzył się naprawdę. Była to wojna między gangami Camorry w neapolitańskim okręgu Scampia, która wybuchła w 2004 i 2005 roku. Zwalczały się dwa klany: Di Lauro z Secondigliano oraz tzw.

Paolo Di Lauro, szef klanu Camorra, który kontrolował północne przedmieścia, był odpowiedzialny za ściśle zarządzane imperium narkotykowe, które importowało kokainę i heroinę i dystrybuowało je przez armię dilerów.

Film wersja wydarzeń splata pięć osobnych historii ludzi, których życie dotyka zorganizowana przestępczość spod znaku włoskiej mafii.

Gatunek: dramat, kryminał (2008)

Reżyseria: Matteo Garrone

Aktorzy: Salvatore Abruzzese, Simone Sacchettino, Salvatore Ruocco

">

Media