/>
Źle się dzieje w Wiedniu, moralny upadek i korupcja paraliżują kraj. Książe Vincencjo przekazuje władzę w ręce namiestnika. Angelo, by uzdrowić państwo, kręci na mieszkańców bicz z paragrafów – więzienia szybko zapełniają się skazanymi. Jednym z nich jest Claudio, oczekujący wyroku śmierci za spłodzenie nieślubnego dziecka. Vincencjo powraca w przebraniu mnicha i obserwuje rozwój sytuacji.
/>
Sztuki Szekspira mają w sobie uniwersalne matryce, które można przystosować do współczesności. Dzięki temu, paradoksalnie, uzyskujemy często bardziej aktualny obraz rzeczywistości niż w literaturze współczesnej. Obraz, który pozwala nam uświadomić sobie skalę naszej teraźniejszości, bo jest pokazany poprzez najważniejsze mechanizmy rządzące światem.
Na ogół nie czujemy teraźniejszości, żyjemy przyszłością lub przeszłością, misja teatru jest uświadomienie nam, co dzieje się tu i teraz. Teatr nadaje teraźniejszości sens, a Szekspir idealnie do tego pasuje. Przez jego pryzmat oglądam dzisiejszy świat.
Siłą Szekspira jest również umiejętność podwójnego kodowania - poprzez świetne opowieści pokazuje nam prawdy o człowieku i świecie. Dramaty Szekspira, mimo upływu lat, są ciągle żywe, bo pisał je w trakcie prób, z zespołem teatralnym i uwzględnieniem oczekiwań widzów.
„Miarka za miarkę” to opowieść o władzy, jej dramacie i absurdach. Podstawowa kwestia to opozycja: władza a moralność. Szekspir pyta, czy rządzący mogą być sprawiedliwi i moralni, czy też wykorzystują moralność, by zdobyć i sprawować władzę. Myślę, że to dziś w Polsce bardzo aktualne pytania, ale nie tylko w Polsce. Mechanizmy sprawowania władzy nie zmieniły się od czasów Szekspira, stały się bardziej subtelne, zmieniły się idee, które za nią stoją, ale to nie zmienia istoty władzy. Po prostu dziś władza jest bardziej przypudrowana.
Oskaras Koršunovas - wystawia m. in.: na Litwie, we Francji i Włoszech, w Rosji, Szwecji, Polsce i Norwegii. Zdobywca wielu nagród za reżyserię (m.in.: First Fringe i Herald Angels w Edynburgu, Europe Theatre Prize for New Realities, nagrody na Festiwalu "Kontakt" w Toruniu, nagrody dla najlepszego reżysera sezonu w Norwegii i na Litwie). W 1998 roku założył Teatr Oskarasa Koršunovasa, w którym repertuar jest oparty na współczesnym dramacie i klasyce.
Reżysera, który stworzył swój rozpoznawalny język sceniczny, interesuje teatr, który odbija teraźniejszość, a czasem również przepowiada przyszłość i ostrzega nas.
OBSADA:
Książe: Adam Ferency/Sławomir Grzymkowski
Angelo: Przemysław Stippa (aktor Teatru Narodowego)
Izabela: Martyna Kowalik
Przewalska: Agnieszka Warchulska
Pompej: Janusz R. Nowicki
Lucjo: Krzysztof Szczepaniak
Eskalus: Zdzisław Wardejn
Klaudio: Mateusz Weber
Julia: Kinga Suchan (gościnnie)
Marianna: Anna Szymańczyk
Zakonnica: Agnieszka Roszkowska
Piana/Szlachcic: Tomasz Budyta
Brat Piotr: Piotr Bulcewicz (gościnnie)
Skórwieszadło: Zbigniew Dziduch (gościnnie)
Służący: Michał Podsiadło
Sędzia/ Brat Tomasz: Mariusz Wojciechowski
Łokieć: Łukasz Wójcik (gościnnie)
Nadzorca Więzienia: Maciej Wyczański
Barnardyn: Marcin Sztabiński
Reżyser o spektaklu
Miarka za miarkę | reżyseria: Oskaras Koršunovas | scenografia: Gintaras Makarevičius | kostiumy: Aneta Suskiewicz | muzyka: Antanas Jasenka | |Scena im. Gustawa Holoubka Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy | premiera 2 kwietnia 2016