Fangor urodził się w 1922 roku w Warszawie przy Nowowiejskiej. Studiował u Felicjana Kowarskiego i Tadeusza Pruszkowskiego. Dyplom Akademii Sztuk Pięknych otrzymał w 1946 roku.

Po II wojnie światowej Wojciech Fangor był twórcą kanonicznych dzieł malarskich socrealizmu. W okresie odwilży po śmierci Stalina, odszedł od konwencji realizmu socjalistycznego. Następnie współtworzył Polską Szkołę Plakatu. W latach 1953 - 1961 był docentem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

W 1961 roku wyjechał z Polski, a od 1966 roku mieszkał w Stanach Zjednoczonych. W 1970 roku miał, jako jedyny jak dotychczas polski artysta, indywidualną wystawę w Muzeum Solomona Guggenheima w Nowym Jorku. W latach 60. i 70. zasłynął serią obrazów z charakterystycznymi kołami i falami, wywołującymi efekty optyczne, podobne do uzyskiwanych w sztuce op-artu. Wojciech Fangor był także twórcą napisów zdobiących ściany siedmiu stacji drugiej linii stołecznego metra.

Artysta wrócił do Polski w 1999 roku. Dwanaście lat temu otrzymał nagrodę Ministra Kultury RP. W 2011 roku Wojciech Fangor został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polsk.