Artysta, który ukształtował rhythm and bluesa, nagrał ponad 75 płyt i dwanaście razy otrzymał nagrodę Grammy. Niewidomy, czarnoskóry muzyk, noszący przeciwsłoneczne okulary, był jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci świata muzyki. Zmarł w 2004 roku.
Ray Charles został wprowadzony do Rockandrollowego Salonu Sławy. W 2004 roku magazyn muzyczny Rolling Stone umieścił go na 10. miejscu listy stu największych artystów wszech czasów oraz na drugim miejscu listy stu największych wykonawców wszech czasów, sporządzonej w 2008 roku.
76 jego utworów znalazło się na listach przebojów. Łącznie nagrał ponad 75 albumów. Brał udział w koncertach charytatywnych. Zebrał ponad 20 milionów dolarów, aby pomagać czarnym Amerykanom w edukacji. Wpływ jego muzyki jest widoczny w wielu współczesnych piosenkach, zaś inwencja muzyczna stanowi inspirację dla pokoleń artystów grających rocka, soul, jazz, gospel i country.
Charles był laureatem licznych nagród między innymi, otrzymał medal prezydenta USA i odznaczenie francuskiej Legii Honorowej. Został mianowany "Skarbem Kultury" Los Angeles.
Ray Charles Robinson urodził 23 września 1930 roku w Albany w stanie Georgia. Grał od 5. roku życia. Ociemniał mając 7 lat. Jego rodzice zmarli, gdy uczęszczał jeszcze do szkoły. Początkowo grywał w klubach tanecznych na Florydzie. W Seattle rozpoczął karierę pianisty i na całe życie zaprzyjaźnił się z Quincy'm Jonesem.
Swój pierwszy singiel nagrał w 1949 roku, a w 1951 roku skomponował pierwszy hit - "Baby, Let Me Hold Your Hand". Kiedy zaistniał na rynku muzycznym, skrócił nazwisko do: Ray Charles, aby uniknąć zbieżności ze znanym bokserem. Już w latach 50. łączył muzykę gospel z bluesem, nazywanym "muzyką diabła". Mając zaledwie 20 lat został nazwany muzycznym "geniuszem".
W latach 60. aktywnie uczestniczył w obronie praw człowieka. Był pierwszym artystą, który odmówił grania w klubach, w których wprowadzono segregację rasową. W związku z tym stan Georgia wyrzekł się go, jako swojego obywatela. W 1977 roku natomiast, ten sam stan oficjalnie przeprosił Raya Charlesa, a utwór "Georgia on My Mind" stał się hymnem stanu.
Pod koniec lat 80. wzrosła popularność Charlesa wśród młodzieży. Muzyk między innymi, wystąpił w filmie "The Blues Brothers", w serialach telewizyjnych i programach rozrywkowych, a także w reklamie. W 1985 roku był jednym z artystów, którzy nagrali charytatywną piosenkę "We Are the World". W 1988 roku z sukcesem wystąpił wraz z nowojorskim baletem.
Prowadził burzliwe życie prywatne. Dwukrotnie żenił się, był ojcem dwanaściorga dzieci, które miał z dziewięcioma różnymi kobietami. Po ponad 20. latach uzależnienia od narkotyków, pokonał nałóg poddając się terapii w klinice.
Po raz ostatni pojawił się publicznie 30 kwietnia 2004 roku, kiedy jego studio nagraniowe zostało uznane za miejsce historyczne miasta Los Angeles. Zmarł 10 czerwca 2004 roku w Beverly Hills w Kalifornii.