Prof. Bogucka zmarła 27 października 2020 r. w wieku 91 lat. Uroczystości pogrzebowe odbędą się 6 listopada o godz. 13, w kościele pw. św. Ignacego Loyoli na Wólce Węglowej w Warszawie.
W pracy zawodowej specjalizowała się w historii powszechnej; historii społeczeństwa i kultury XVI–XVIII w. Studia ukończyła w 1951 roku na Uniwersytecie Warszawskim, tam również w 1956 roku uzyskała stopień doktora. W 1961 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego w Instytucie Historii PAN. Tytuł profesora nauk humanistycznych zaś w 1981 roku. W latach 1958–1978 była pierwszym redaktorem naczelnym miesięcznika „Mówią Wieki”, a od 1978 do 2008 roku redaktorem naczelnym „Acta Poloniae Historica”, czasopisma historycznego dla osób nieznających języka polskiego. Była także wykładowczynią w Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku.
Prof. Bogucka urodziła się w Warszawie "i chociaż jej życie oraz poszczególne szczeble długiej kariery naukowej związane były ze stolicą, to bez wątpienia miastem, któremu poświęciła najwięcej uwagi w swoich pracach badawczych, był Gdańsk i jego historia w okresie nowożytnym" - czytamy we wspomnieniu poświęconym prof. Boguckiej, opublikowanym przez Uniwersytet Gdański.
Profesor M. Bogucka poświęciła historii Gdańska setki artykułów, ale również cieszące się dużą popularnością syntezy, jak np. "Życie codzienne w Gdańsku. Wiek XVI-XVII" (przetłumaczone na niemiecki), czy "Gdańscy ludzie morza". Bardzo poważny jest udział prof. Boguckiej jako współautorki drugiego tomu monumentalnej "Historii Gdańska", pod redakcją Edmunda Cieślaka z 1982 roku - wspomina Uniwersytet Gdański.
Senat tej uczelni w 2007 roku przyznał jej tytuł doktora honorowego UG. W uzasadnieniu podkreślono wówczas, że prof. Maria Bogucka, od pięćdziesięciu lat związana była z Instytutem Historii PAN, była jednym z najwybitniejszych historyków nie tylko w skali polskiej, lecz także międzynarodowej. Za znaczące i pionierskie w polskiej historiografii uznano jej prace poświęcone sytuacji kobiet w społeczeństwie staropolskim. Uznaniem fachowców i czytelników cieszyły się liczne syntezy dziejów Polski przedrozbiorowej w opracowaniu pani profesor - podkreślano.
W latach 80. XX wieku coraz częściej podejmowała problematykę historii społecznej i kulturowej. Była jedną z inicjatorek badań historycznych w naszym kraju nad dziejami kobiet na ziemiach polskich. Była autorką publikacji m.in. "Gorsza płeć. Kobieta w dziejach Europy od antyku po XXI wiek", "Staropolskie obyczaje", "Białogłowa w dawnej Polsce", czy "Dzieje kultury polskiej do 1918 r.". Byłą autorką wielokrotnie wznawianych biografii wybitnych kobiet, królowych Anny Jagiellonki (1994), Bony Sforzy (1989), Marii Stuart (1990). Do powszechnie wykorzystywanych podręczników akademickich należą napisane wraz z profesorem Henrykiem Samsonowiczem "Dzieje miast i mieszczaństwa w Polsce przedrozbiorowej".
Dorobek naukowy prof. Boguckiej jest imponujący, a jej bibliografia w momencie przejścia na emeryturę w 2004 r. wyszczególniała ponad 1154 pozycji (w tym kilkadziesiąt książek) - zaznacza we wspomnieniu gdańska uczelnia.
W uznaniu osiągnięć otrzymała m.in. Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska za całokształt twórczości o Gdańsku, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Yorku, Medal 400-lecia Warszawy, Nagrodę Premiera RP.