Charlie Chaplin był perfekcjonistą. Za swojego najlepszego przyjaciela uważał lustro

Charlie Spencer Chaplin urodził się 16 kwietnia 1889 roku w Londynie. Zrealizował ponad 80 filmów. Do najsłynniejszych należą "Dyktator", "Światła wielkiego miasta", "Brzdąc", "Włóczęga", "Dzisiejsze czasy". W 1972 roku z rąk Jacka Lemmona odebrał honorowego Oscara za całokształt osiągnięć.

Chaplin słynął z perfekcji. Scenę ze "Świateł wielkiego miasta", w której kupował kwiaty od niewidomej kwiaciarki kazał powtarzać 342 razy. Dokładnie mówił aktorom, czego od nich wymaga. Z tego powodu pokłócił się z Marlonem Brando, który grał w jego filmie "Hrabina z Hongkongu". Na planie reżyserował także zwierzęta. Podczas kręcenia filmu "Cyrk" w scenie, w której miał wystąpić lew, Charles najpierw sam odegrał rolę lwa, by pokazać treserowi, jak ma zachowywać się zwierzę.

Do "Cyrku", jak do wielu swoich filmów, napisał też muzykę, choć nie był wykształconym muzykiem. Utwory jego autorstwa wykonywali m.in. Nat King Cole i Petula Clark. W 1973 roku Chaplin otrzymał Oscara za muzykę do filmu "Światła rampy".

W jednym ze wspomnień o Chaplinie magazyn "Newsweek" w amerykańskim wydaniu pisze o konkursie sobowtórów Charliego Chaplina z 1975 roku we Francji. Prawdziwy Chaplin wziął udział w tym konkursie, o czym jury nie wiedziało. Nie udało mu się wygrać, zajął trzecie miejsce.

Tym, co mogło zmylić jury, był kolor oczu Chaplina. Ponieważ wszyscy znali go z czarno-białych filmów, myśleli, że jego oczy mają brązowy kolor. W rzeczywistości były niebieskie. Czwarta żona Chaplina, Oona O'Neill, przyznała w jednym z wywiadów, że jak zobaczyła filmowca po raz pierwszy to najpierw zakochała się w jego oczach. Mieli razem ośmioro dzieci. Jak się poznali, ona miała 18 lat, Charles 54.

Oona była z Chaplinem do jego śmierci. Kiedy 1 marca 1978 roku dwóch bezrobotnych ukradło trumnę z ciałem Chaplina z jego grobu i zażądało od Oony okupu, odmówiła. Trumna z ciałem odnalazła się 11 tygodni później.

W wieku 59 lat Chaplin napisał powieść "Footlights". Powstała w 1948 roku, ale ukazała się dopiero pięć lat temu. Opowieść o starym klaunie, który ratuje młodą baletnicę przed samobójstwem stała się inspiracją dla historii przedstawionej w jego filmie "Światła rampy" z 1952 roku. Od tamtego czasu powieść znajdowała się w archiwach rodziny.

"Światła rampy" to jedyny film, w którym można zobaczyć dwóch mistrzów niemego kina: Chaplina oraz Bustera Keatona. W swojej biografii Buster Keaton nazwał Chaplina "największym komediantem w historii niemego kina".

Chaplin uwielbiał grać w tenisa. Częstą sparingpartnerką na korcie w jego rezydencji w Beverly Hills była Greta Garbo. Wśród jego przyjaciół był też m.in. Douglas Fairbanks. Wraz z nim, Mary Pickford i D.W. Griffithem założyli w 1919 roku studio filmowe United Artists.

Charlie Chaplin mówił jednak: "moim najlepszym przyjacielem jest lustro, ono nie śmieje się, kiedy płaczę".

Zmarł w swoim domu w Szwajcarii 25 grudnia 1977 roku. Miał 88 lat. Dziś w domu Chaplina działa muzeum poświęcone mistrzowi.

W rocznicę urodzin Chaplina wytwórnia PIAS wydała podwójną płytę z najsłynniejszymi motywami muzycznymi z filmów artysty. Wystartowała też nowa odsłona strony z archiwaliami związanymi z mistrzem niemego kina: www.charliechaplinarchive.org