Kierował najprężniejszym ośrodkiem kulturalnym polskiej emigracji po II wojnie światowej. Andrzej Bobkowski, Józef Czapski, Witold Gombrowicz, Zofia i Zygmunt Hertzowie, Czesław Miłosz, Juliusz Mieroszewski – to tylko przykładowe nazwiska autorów piszących do założonego przez Giedroycia miesięcznika „Kultura”.
/>
Pismo wydawano od 1947 do 2000 r. Chociaż kojarzone zParyżem, to jego pierwszy numer ukazał się wRzymie jako miesięcznik dla armii Andersa. Po likwidacji wojska siedzibę wydawnictwa przeniesiono do willi wpodparyskim Maisons-Laffitte.
Tam przez następne dekady przyciągała rodaków uciekających przed opresją władz PRL. Twórcy „Kultury” zależało na tym, by zarówno miesięcznik, jak ipublikowane przez oficynę książki trafiały pod strzechy. Zpowodu cenzury wPRL wydawnictwa trzeba było do kraju szmuglować (przez lata udało się wypracować dość skuteczny system). Propagowana przez Giedroycia „doktryna ULB” legła upodstaw polskiej polityki zagranicznej po 1990
Zobacz, kto jeszcze znalazł się na naszej liście:
Nawiązując do myśli Józefa Piłsudskiego, Giedroyć przekonywał, że istnienie niepodległych Ukrainy, Litwy iBiałorusi jest kluczowe dla polskiej niepodległości. Chociaż obrał sobie za cel przekonanie do tej wizji swoich rodaków, to początki nie były proste, bo jego idea wiązała się zrezygnacją zwszelkich roszczeń wobec Wilna iLwowa. Przeciwstawiała się również stanowisku polskiego rządu na uchodźstwie, który chciał przywrócenia granic państwa polskiego sprzed drugiej wojnyświatowej.