Na kartach historii zapisał się już w nocy z 6 na 7 listopada 1918 r., kiedy stanął na czele Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej w Lublinie. Choć pełnił tę funkcję jedynie kilka dni (po powrocie Piłsudskiego z Magdeburga przekazał mu władzę), zdążył wysunąć kilka postulatów (przede wszystkim ośmiogodzinny dzień pracy), które w dużej mierze wskazały kierunek reform w przyszłej Polsce.
ikona lupy />
Ignacy Daszyński By Unknown author (Ignacy Daszyński "Pamiętniki" Kraków 1925) [Public domain or Public domain], via Wikimedia Commons / Wikimedia Commons
Walcząc oniepodległość, nigdy nie tracił zoczu poprawy sytuacji robotników. Urodził się w1866 r. w wielodzietnej rodzinie urzędniczej. Z Uniwersytetu Jagiellońskiego wyrzucono go za udział wprotestach. Został jednym zpionierów polskiego ruchu socjalistycznego. Ostra publicystyka ściągnęła na Daszyńskiego nie tylko szykany ze strony władz, ale ikościelną ekskomunikę. Popierał walkę polskich socjalistów zcaratem wlatach 1905–1906, ale sprzeciwiał się zbyt radykalnym aktomterroru.
Ostra publicystyka ściągnęła na niego nie tylko szykany ze strony carskich władz, ale i kościelną ekskomunikę
Zobacz, kto jeszcze znalazł się na naszej liście
Lista 100. Ludzie Niepodległości
Lista 100. Ludzie Niepodległości

Zobacz również
W niepodległej Polsce był aktywny politycznie, jako jeden z liderów PPS izałożyciel Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego. Początkowo popierał działania Piłsudskiego, po zamachu majowym stał się mu jednak nieprzychylny. Wlatach 1928–1930 jako marszałek Sejmu sprzeciwiał się sanacji, m.in. odmówił otwarcia obrad wobec obecności setki uzbrojonych oficerów wparlamencie. Zmarł 31 października 1935 r. Jego życiorys pozostał dowodem, że walka oniepodległość, obrona demokracji idbałość oprawa pracownicze nie stoją wsprzeczności, aprzeciwnie –uzupełniająsię.