Subskrybuj nas na Youtube
W jury tegorocznego festiwalu zasiadali Márta Pardavi z węgierskiego Komitetu Helsińskiego, ceniona polska dokumentalistka Maria Zmarz-Koczanowicz, Melissa Lindgren, szefująca szwedzkiemu festiwalowi filmu dokumentalnego Tempo, Artchil Khetagouri – dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych CinéDOC Tbilisi oraz belgijski reżyser Thierry Michel.
Nagrodę Watch Docs jury przyznało jednogłośnie filmowi „Jeszcze jutro” Jiana Fiana, jednemu z najpiękniejszych dokumentów ostatnich lat. W uzasadnieniu decyzji członkowie jury podkreślili, że nagrodzony film poprzez opowiedzianą filmowym językiem osobistą historię podkreśla wagę upodmiotowienia kobiet oraz praw osób niepełnosprawnych w dynamicznie zmieniającym się kraju. ”Jeszcze jutro” to opowieść o Yu Xiuhua, której krótki poemat “Przeszłam pół Chin, żeby spać z tobą” niemal z dnia na dzień stał się ogólnonarodową internetową sensacją. Wkrótce potem Yu Xiuhua, poetka z rolniczej chińskiej prowincji, była już literacką gwiazdą, z entuzjazmem podejmowaną w Pekinie przez tłumy fanów. Sława i prawdziwa popularność przyniosły Yu pieniądze, z których zamierza skorzystać w ciężkiej walce o niezależność, jaką – dzięki nagrodzonemu filmowi Fan Jiana – toczy dosłownie przed oczami widzów. Cierpiąca na porażenie mózgowe Yu w wieku 19 lat została przez rodziców wydana za mąż i spędziła swoje dotychczasowe życie w związku bez miłości i pożądania. Teraz, nie oglądając się na reputację, zdanie rodziców i męża, stanowczo żąda rozwodu.
Jury 17. MFF Watch Docs przyznało także specjalne wyróżnienie, uzasadniając je potrzebą docenienia Chrisa Kelly’ego, reżysera „Kambodżańskiej wiosny”. W ocenie jury twórca ten, wraz ze swoimi niezwykłymi bohaterami, z godną podziwu determinacją ukazuje w swoim filmie skomplikowaną rzeczywistość, a jego dokument to mocna, polityczna opowieść o niesprawiedliwości. „Kambodżańska wiosna” jest pokłosiem dziewięciu lat pracy reżysera. Film ten to nie tylko niezwykły obraz przemian kambodżańskiego krajobrazu, także społeczno-politycznego, ale też najciekawszy bodaj w nowszym artystycznym dokumencie „nieaktywistyczny”, outsiderski portret aktywistów. Troje głównych bohaterów to wielebny Luon Sovath, buddyjski mnich, który staje się wideoaktywistą i obrońcą praw człowieka, mimo problemów z religijnym establishmentem ceniącym sojusz tronu i ołtarza, Srey Pov, matka trojga walcząca z przymusowymi ewikcjami i jej przyjaciółka Tep Vanny, która powoli wysuwa się na czoło społecznego ruchu protestu przeciw wysiedleniom. Kelly’ego interesuje polityczna i osobista złożoność ich walki o to, w co wierzą. Złożoność, która w końcu przeradza się w dramat. Świetnym zdjęciom wyróżnionego filmu towarzyszy muzyka Jamesa Holdena, współtworząca misterną kompozycję audiowizualnej fugi, której poszczególne wątki zaplatają się w emocjonalnym finale.
Tegoroczną Nagrodą Publiczności festiwalu Watch Docs uhonorowany został „Najbrzydszy samochód świata” w reżyserii Grzegorza Szczepaniaka. Wybrany przez festiwalową widownię dokument to historia pewnej sentymentalnej podróży Bogdana Różyckiego – posiadacza i miłośnika tytułowego auta, 51-letniego wartburga – oraz jego mamy, 94-letniej Pani Kazimiery. Reżyserowi filmu udała się trudna sztuka: ukazał bohaterów wraz z ich pięknem i niedoskonałościami w sposób szczery, a jednocześnie ciepły i czuły – co doceniła publiczność siedemnastej edycji Watch Docs.
Przyznawaną przez Zarząd Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka Nagrodę im. Marka Nowickiego, dla twórców o wybitnych osiągnięciach w ukazywaniu praw człowieka w filmie, otrzymał legendarny belgijski reżyser Thierry Michel. W czwartek 14 grudnia podczas uroczystości zamknięcia festiwalu zobaczyć było można jego najnowszy film „Dzieci przypadku” (‘Children of Chance’).
Po zakończeniu festiwalu w Warszawie po raz trzeci Watch Docs z wielkim sukcesem odbył się w Mińsku na Białorusi (14 - 17 grudnia 2017). Filmem otwarcia, podobnie jak w Warszawie, był najnowszy dokument Laury Poitras pt. "Ryzyko". Warto zaznaczyć, że Watch Docs po raz pierwszy odbył się na Białorusi legalnie, po uzyskaniu zgody białoruskiego Ministerstwa Kultury i biura cenzury. Frekwencja przekroczyła wszelkie oczekiwania, jednym z najpopularniejszych wydarzeń towarzyszących festiwalowi była "Kino-Noc", podczas której widzowie obejrzeli dokumentalny maraton filmowy, trwający od północy do 6 rano. Watch Docs Białoruś ma również swoją edycję objazdową, tegoroczna odbyła się w trzech miastach: Stołpcach, Grodnie i Brześciu. Także i u nas w 2018 roku Watch Docs tradycyjnie ruszy w Polskę – jego objazdowa odsłona zawita do około 40 polskich miast.
Watch Docs to wspólne przedsięwzięcie wiodącej polskiej organizacji obrony praw człowieka – Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski oraz Społecznego Instytutu Filmowego.