Każdy to oglądał. Polskie seriale lat 90.

1 Boża podszewka

Akcja serialu rozpoczyna się w 1900, kiedy przychodzi na świat najmłodsze dziecko Marii i Andrzeja Jurewiczów - Marianna. Oczami Maryśki poznajemy kolejnych przewijających się przez dworek bohaterów: zamawiaczy (Bartłomiej), schłopiałych szlachciców (np. Mickiewicz), wiejskich parobków (np. Antośka), służące (np. Walunia), a także rozmaitych odmieńców, odrzuconych i wyśmiewanych (np. Durna Maryla), tak jak główna bohaterka. Marianna Jurewiczówna przez rodzinę nazywana jest "niedonoskiem" z powodu jej wcześniactwa, czuje się niekochana i odtrącona, nie rozumiana, inna.

Serial kończy się w październiku 1944, kiedy z Wileńszczyzny Sowieci zaczęli wysiedlać Polaków.

2 Matki, żony i kochanki

Cztery kobiety przed kilkunastu laty ukończyły liceum medyczne. Tylko jedna pracuje w wyuczonym zawodzie. Punktem wyjścia fabuły jest spotkanie klasowe, na którym trzy przyjaciółki, Hanka (Elżbieta Zającówna), Wanda (Małgorzata Potocka) i Dorota (Gabriela Kownacka) miały się zobaczyć z koleżanką niewidzianą przez wiele lat, Wiktorią (Anna Romantowska). Gdy okazuje się, że ta nie dotarła na spotkanie, przyjaciółki jadą do niej do domu.

Pierwsza seria powstała w 1995, 12 odcinków serialu pokazała TVP1. Ogromny sukces serialu (wbrew niepochlebnym opiniom krytyków) spowodował, że w 1998 powstała druga seria. 10 nowych odcinków cieszyło się równie wielkim zainteresowaniem widzów.

3 Tygrysy Europy

Film opowiada o perypetiach nowobogackiej rodziny Nowaków i pracującej w ich willi służbie. Nowakowie są właścicielami rezydencji będącej małym pseudo-zamkiem. Bogactwo Nowaków opiera się na lewych interesach i niejasnych finansach, mimo to obracają się oni w towarzystwie warszawskiej śmietanki. Serial obnaża prymitywizm i ubóstwo intelektualne wykształconych po 1989 roku elit finansowych, będących jednak motorem napędowym raczkującego kapitalizmu. To właśnie z nich przede wszystkim śmieje się Gruza, dowodząc, że gdyby „tygrysy Europy” pozbawić pieniędzy, byliby co najwyżej wynędzniałymi kotami. Obok rodziny Nowaków, obserwujemy perypetie rodziny Jacka - kierowcy Nowaka i rodzącego się uczucia między nim a wynajętą przez Nowaków polonistką - Moniką.

4 13 posterunek

Głównymi bohaterami byli: Cezary Cezary (posterunkowy), który dołącza do załogi posterunku w pierwszym odcinku. Wiele odcinków opisuje jego przypadkowe popadanie w coraz większe kłopoty, zwłaszcza wtedy, gdy próbuje im zapobiec. Do 29 odcinka miłością Czarka jest prostytutka Jola, później (z małą przerwą) policjantka Kasia. W tej roli – Cezary Pazura.

Kasia (starszy sierżant) 2 seria, (starszy posterunkowy) 1 seria. Zakochuje się w Czarku od pierwszego wejrzenia i stara się zdobyć jego miłość na różne sposoby. Później usiłuje doprowadzić do ślubu z Czarkiem. Przez kilka odcinków związana z Markiem Bączkiem, synem wiceministra, jednak głównie po to, aby zrobić Czarkowi na złość. Ma również wykształcenie pielęgniarki. W tej roli – Aleksandra Woźniak.

Komendant Władysław Słoik (nadkomisarz) – szef zakochany w swoim psie Pershingu, którego traktuje jak człowieka. Zofia pierwsza i Zofia druga oraz Andżela przez czas swojej służby na posterunku były jego kochankami. Czuje silną niechęć do posterunkowego Cezarego. Absolwent Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie. Jest wdowcem i komunistą. Swoją pozycję zawdzięcza układom, podczas panowania socjalizmu. Z trzymanego w szafie pancernej ciężkiego karabinu maszynowego uratował życie Bierutowi. Rolę tę zagrał Marek Perepeczko.

5 Ekstradycja

Głównym bohaterem jest Olgierd Halski, komisarz policji (Marek Kondrat), który tropi handlarzy narkotyków, rosyjską mafię i usiłuje walczyć z korupcją wśród polskich urzędników państwowych. Dodatkowo ścigani przez niego wkraczają w jego życie prywatne, zagrażając jego najbliższym. Ogólnie serial przedstawia całokształt problemów bezpieczeństwa państwa w latach 90. w ramach nowoustanowionej tzw. III RP. Fabuła serialu, obok przedstawienia przestępczej działalności gangsterów, półświatka, zorganizowanych grup przestępczych, ujawnia także działalność organów ścigania: policji oraz Urzędu Ochrony Państwa, ukazując przy tym pozytywne i negatywne postaci funkcjonariuszy.