Mroczna opowieść na koniec człowieka i futurystyczny kryminał. „B.R.I.N. projekt”

Sergiej Brin, współzałożyciel Google’a, jednej z najbogatszych korporacji świata, inwestuje miliony dolarów w projekty przedłużania i poprawy jakości ludzkiego życia. Już kilka lat temu zaprzągł wszystkie moce obliczeniowe swojej firmy do zbadania, czy odziedziczył po swojej matce geny odpowiedzialne za chorobę Parkinsona. „B.R.I.N. projekt” to futurystyczny kryminał i rytuał przejścia, a na scenie drony i nanoroboty. Zaprasza Komuna// Warszawa.

Pionem „przyszłości człowieka” w korporacji kieruje Ray Kurzweil – głosiciel rychłego nadejścia Osobliwości – samoświadomej sztucznej inteligencji. Co to znaczy dla ludzkości? Wg Komuny// Warszawa to zapowiedź końca człowieka. Czas więc rozpocząć rytuały pogrzebowe.

Komuna// Warszawa
gościnnie w roli tytułowej: Romuald Krężel
wideo / projekcje: Adrian Cognac, Wiktor Zmysłowski
światła: Karolina Gębska, Jędrzej Jęcikowski
kostiumy: Ewelina Ciuchta

25-26 marca, godz. 19.00
ul. Lubelska 30/32
sala Komuny// Warszawa
Bilety: 20/30 zł
zakup biletów online oraz przed spektaklem w miarę dostępności miejsc

Realne utopie

Spektakl powstał w ramach cyklu „Realne utopie” (2016) zamykającego 3-letni projekt „Przyszłość”, za pomocą którego Komuna// Warszawa i zaproszeni artyści badali różne aspekty futurologii w sztuce. Idee, napięcia i procesy, które zadecydują o kształcie przyszłości, najprawdopodobniej już się narodziły – potrzeba tylko wizjonerskiego spojrzenia, by je zobaczyć, zbadać i nazwać. O taką refleksję zostali poproszeni artyści zaproszeni do programu „Przyszłość”. I tak, w ramach cyklu „Przyszłość Europy” (2014) powstały: „Europa. Śledztwo” w choreografii Magdy Jędry, Izy Szostak, Weroniki Pelczyńskiej, „Bohaterowie przyszłości” Markusa Öhrna, „Terry Prattchett. Nauki społeczne” K//W; w ramach cyklu „Przyszłość ciała” (2015): […,] Agaty Siniarskiej, „Arystokraci” grupy Chotkowski / Hueckel / Śliwiński / Węgłowski i „Diuna 1961. Opera mówiona. Fragmenty” K//W. Rok 2016 poświęcony jest „Realnym utopiom” – opowiadaniu świata z roku na przykład 2089, kiedy to nie będzie już widzów i twórców tych spektakli. Czy utopie będą futurologicznymi bajkami, zapisem marzeń czy też odwróconym odbiciem współczesnego świata? Używając twórczej mocy, marginesu wolności i swobodnego kreowania, chcemy spojrzeć w przyszłość, której już nie zobaczymy. Po spektaklu „Zrób siebie” Marty Ziółek oraz „Pogardzie” Wiktora Rubina prezentujemy „B.R.I.N. projekt” Komuny// Warszawa.