W wieku 86 lat, zmarła polska dziennikarka i krytyk muzyczny Zuzanna Czajkowska - poinformowało Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich w Warszawie. Czajkowska brała udział m.in. w powstaniu warszawskim, a w latach 50. została skazana w procesie politycznym.

Zuzanna Czajkowska urodziła się 9 listopada 1930 r. w Warszawie, w rodzinie o tradycjach patriotycznych, związanej m.in. z XIX-wiecznym pisarzem Michałem Czajkowskim vel Sadykiem Paszą.

W wieku 13 lat brała udział w powstaniu warszawskim. W rozmowie z Błażejem Torańskim (SDP) w 2016 r. powiedziała, że m.in. to doświadczenie ją "ukształtowało". "Nosiłam do politechniki zupę, do szpitali masło. My, dzieci powstania, zbieraliśmy się przy Noakowskiego 10. Dlaczego o tym mówię? Byliśmy wtedy jednym, zjednoczonym narodem, walczącym przeciwko wrogowi".

W latach 1948-50 studiowała na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów pracowała w Teatrze Polskim, tańcząc i śpiewając na jego scenie. Jesienią 1950 r. razem z matką została aresztowana w Białymstoku (miejsce powojennego osiedlenia) i skazana w procesach politycznych (wyroki unieważniono w 1989 r.).

"Nie popełniłam żadnego przestępstwa. Bezpieka przyszła po moją matkę, która nie kryła swoich poglądów, a ponadto otrzymała list z Ameryki od współpracownika mojego ojca. To wystarczyło, aby ją oskarżyć. Mnie zatrzymano przy okazji, gdyż znaleziono w mieszkaniu moje szkolne notatki. W zielonym zeszycie spisałam swoje przeżycia z Powstania Warszawskiego" - powiedziała dziennikarka Torańskiemu.

Jako dziennikarka zadebiutowała w białostockiej mutacji "Życia Warszawy". W latach 1952-80 pracowała w "Słowie Powszechnym" początkowo w oddziale białostockim, a od 1954 r. w redakcji w Warszawie jako reporterka, redaktor działu kulturalnego, recenzentka muzyczna, publicystka.

W 1981r. podjęła pracę redaktora – dokumentalisty w "Tygodniku Solidarność".

Za swoją działalność została odznaczona m.in. Srebrnym Medalem Gloria Artis w 2016 r., a w latach wcześniejszych nagrodą Filmu i Kierunków (za pracę o Sienkiewiczu – 1954 r.), nagrodą i dyplomem od wydawcy "Słowa Powszechnego" (1955 r.), nagrodą SDP i Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (równorzędnie z Jackiem Maziarskim, za reportaż - 1964 r.), także dyplomem i medalem SDP za 25 lat pracy dziennikarskiej (1977 r.).

Od 2000 r. współpracowała z Małą Operą pisząc scenariusze do koncertów o tematyce patriotycznej i religijnej. (Santo-Subito - 2003 r., Jan Paweł II Wielki – Totus Tuus Maria! 2008 r.).